کاهش بار افراد مبتلا به دیابت

در طول سال‌ها این افتخار را داشته‌ام که داستان‌های بسیاری از تجربه زندگی با دیابت را از زبان افرادی که می‌شناسند بشنوم. ابتلا به دیابت از افرادی که می شناسند.

بسیاری از این ها داستان های دلگرم کننده ای در مورد غلبه بر چالش دیابت در مواجهه با ناملایمات هستند و اینکه چگونه مردم از دیگران نیرو و حمایت کرده اند. اما متأسفانه، بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که غلبه بر چالش‌ها بسیار سخت است، به‌ویژه زمانی که با انگ مردم یا متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مواجه می‌شوند. این برای کسی که تقریباً تمام زندگی کاری خود را صرف تلاش برای کمک به کاهش بار افراد مبتلا به این بیماری کرده است بسیار ناامید کننده است.

دیابت بی امان است، بخشی از وجود شما 24/7 است و هیچ فرصتی برای استراحت بدون مواجهه با عواقب بالقوه وجود ندارد. با این حال، افسانه‌های زیادی در مورد دیابت و درمان آن وجود دارد که می‌تواند منجر به پرسش و قضاوت افراد مبتلا به دیابت برای نحوه زندگی‌شان شود.

فشاراز تصمیمات

بر اساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه استنفورد، افراد مبتلا به دیابت (به ویژه آنهایی که از انسولین برای مدیریت شرایط خود استفاده می کنند) هر روز 180 تصمیم بیشتر در مورد سلامت خود نسبت به افراد بدون دیابت می گیرند. بنابراین، ناامیدی از کسی که می پرسد آیا این بدان معناست که شما مجبورید مقدار زیادی شیرینی بخورید یا تشخیص خود را زیر سوال ببرید زیرا چاق نیستید، گاهی اوقات واقعاً طاقت فرسا است.

گوش دادن و شنیدن

این قضاوت‌ها می‌توانند خسته‌کننده، طاقت‌فرسا و آزاردهنده باشند و بر بار سنگین زندگی با دیابت بیفزایند و ناراحتی برخی افراد را افزایش دهند. و به من یادآوری کنید که ما هنوز کارهای زیادی برای افزایش آگاهی در مورد دیابت نوع 1، روشن کردن تفاوت‌های بین نوع 1 و 2 و اطمینان از اینکه مردم تا حدودی از تأثیری که زندگی با این بیماری می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی دارد، داشته باشند، انجام دهیم. به همین دلیل است که برای همه ما بسیار مهم است که هم به داستان‌های تک تک افراد گوش دهیم و هم واقعاً «شنود» کنیم.

هنگامی که افراد با هر نوع پریشانی مواجه می شوند، ممکن است تصمیمات منطقی کمتری بگیرند یا کمتر به خود اهمیت دهند که ممکن است منجر به این شود که نادیده گرفتن دیابت ممکن است راه پیشرفت باشد. با این حال، در تجربه من، این مسیر اغلب مسیری با سخت ترین زمین است و در نهایت برای افرادی که مبتلا به دیابت زندگی می کنند، پیمایش چالش برانگیزتر است.

منصفانه است که بگوییم متخصصان مراقبت های بهداشتی همه افرادی هستند که سابقه، پیشینه، شرایط شخصی و راه های ارتباطی خاص خود را دارند و در حالی که به احتمال زیاد نیت آنها خوب است، اما همیشه خدمات مورد نیاز افرادی را که با شرایط طولانی مدت سلامت زندگی می کنند ارائه نمی کنند. .

من تعداد دفعاتی را که افراد مبتلا به دیابت به من می گویند در برخی از جنبه های زندگی خود توسط متخصص دیابت “گفته” شده اند، در صورتی که اهداف دیابت آنها برآورده نشده است، از دست داده ام.

تعیین اهداف قابل دستیابی

اما افراد مبتلا به دیابت تنها حدود 3 ساعت در سال را با متخصص مراقبت های بهداشتی دیابت خود می گذرانند. شاید بتوان این زمان را صرف گوش دادن و کار کردن با افراد برای تعیین اهداف دست یافتنی فردی کرد تا انتقاد از زمان و مکان هایی که همه چیز به هم ریخته است.

خبر خوب این است که کارهای بسیار خوبی در زمینه مراقبت های بهداشتی و تحقیقات دیابت برای درک نیازهای افراد مبتلا به دیابت و ایجاد پیشرفت هایی که می تواند تفاوت ایجاد کند، انجام می شود. این شامل توسعه فناوری‌های پوشیدنی مانند پمپ‌های انسولین و مانیتورهای مداوم قند، ایمنی‌درمانی برای افرادی که به تازگی تشخیص داده شده یا در معرض خطر نوع 1 هستند، پیوند سلول‌های جزایر و سیستم‌های پانکراس مصنوعی است .

انگیزه بدون انتقاد

همچنین آگاهی فزاینده‌ای در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی در مورد نیاز به سؤال از مردم در مورد تأثیر دیابت بر زندگی آنها و نحوه مقابله آنها به طور کلی نه فقط در مورد تعداد آنها وجود دارد. منابع مختلفی برای کمک به تعیین اهداف کوتاه مدت برای دستیابی به اهداف بلند مدت و حفظ انگیزه بدون انتقاد وجود دارد. و این بزرگترین امید من است که این امر در هر کلینیک دیابت به واقعیت تبدیل شود.

نکات کاربردی برای افراد دیابتی

اگر دیابت خود را سخت می بینید، چند چیز عملی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند تا بار آن را کاهش دهید.

آنچه را که نیاز دارید از تیم مراقبت های بهداشتی خود دریافت کنید

در قرار ملاقات دیابت خود، اگر احساس می‌کنید که توسط متخصص مراقبت‌های بهداشتی‌تان مورد انتقاد قرار می‌گیرد یا به آنها گوش نمی‌دهد، آن‌ها را در جریان بگذارید. متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است از نحوه برخورد آنها آگاه نباشند.

قبل از قرار ملاقات، مدتی را صرف فکر کردن به چیزهای مرتبط با دیابت «خود» کنید که برای «شما» مهم هستند و از کمک، مشاوره و حمایتی که برای رسیدن به اهداف خود نیاز دارید، بخواهید.

اغلب یک تیم کامل از افراد در بخش مراقبت های بهداشتی دیابت کار می کنند و شما حق دارید از فردی با تخصص مناسب درخواست حمایت کنید. بنابراین، اگر مشکلی در رژیم غذایی خود دارید، به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید. اگر دچار پریشانی دیابت یا فرسودگی شغلی هستید، به روانشناس مراجعه کنید.

و اگر مشکلات عملی مانند مشکلات لیپوهایپرتروفی (محل های تزریق توده ای) که باعث نوسانات نامنظم در سطح قند خون می شود یا مشکلاتی در محل کار دارید، از یک پرستار متخصص دیابت بخواهید. اگر مطمئن نیستید که چه نوع حرفه ای می تواند به شما کمک کند، مشکل خود را توضیح دهید و بپرسید – آیا خدمات/فردی دارید که بتواند در این مورد کمک کند؟

اگر همه چیز شکست خورد و نمی توانید با ارائه دهنده اصلی مراقبت دیابت خود ارتباط برقرار کنید یا به سادگی احساس حمایت نمی کنید، از یک ارائه دهنده مراقبت جدید درخواست کنید.

در پایان روز، شما فردی هستید که مبتلا به دیابت هستید و در حال انجام کارهای سخت هستید، بنابراین حق دارید احساس کنید که متخصص مراقبت های بهداشتی با شما کار می کند و از شما حمایت می کند.

با خودت مهربان باش

هیچ کس کامل نیست و مدیریت دیابت بسیار آسان نیست. اگر روز سختی دارید سعی کنید اجازه ندهید به روز بعدی سرازیر شود.

قند خون خود را “خوب” یا “بد” تصور نکنید.

این قضاوت را استنباط می کند، به جای آن از «بالا یا پایین» یا «در محدوده هدف» استفاده کنید. اگر هر روز یک نبرد دائمی با سطح قند شما است، برخی از اصول اولیه را دوباره مرور کنید – ما انسان ها موجودات عادتی هستیم، بنابراین برای مثال آسان است که به طور معمول به همان محل تزریق بروید بدون اینکه متوجه شوید که این نواحی در حال تبدیل شدن به زخم و برآمدگی هستند. به جذب نامنظم انسولین

اهداف کوچک قابل دستیابی را برای خود تعیین کنید

ممکن است بخواهید در نهایت یک ماراتن بدوید، اما دو بار در هفته با یک دوی کوتاه شروع کنید و از آن جا پیشرفت کنید – به این ترتیب می توانید با بردهای معمولی کوچک انگیزه خود را حفظ کنید. به عنوان مثال، اگر هرگز قند خون خود را آزمایش نکنید، بعید است که بتوانید به طور ناگهانی آزمایش را شروع کنید و سپس حداقل چهار بار در روز آزمایش را ادامه دهید، بنابراین سعی نکنید. آزمایش را یک بار در روز برای کل هفته شروع کنید که واقع بینانه تر است، و آن را تا چهار بار در طول چند هفته افزایش دهید.

در مورد دیابت خود با مردم صحبت کنید

به آنها کمک کنید بفهمند شما چه احساسی دارید و تحت تاثیر قرار می گیرید. من داستان‌های مثبت بسیاری را از افرادی می‌شنوم که این جهش را انجام داده‌اند و اکنون (گاهی اوقات برای اولین بار) احساس می‌کنند به آنها گوش داده می‌شود، قضاوت نمی‌شوند و دیگر تنها نیستند.

و شخصاً، من می‌خواهم همه در همه جا توجه داشته باشند که در حالی که دیابت بخشی از وجود شماست که نیاز به پرورش دارد، اما تعیین نمی‌کند که چه کسی هستید و نباید باشد.